‘Als ik helemaal mezelf durf te zijn, ben ik ook als leider authentieker’

Maatschappelijk bewustzijn zit er goed in bij Annemarieke van Ettinger-van Herk, die directeur is van Maaskoepel: een overkoepelende organisatie van 22 woningcorporaties die verdeeld over 14 gemeenten 220.000 sociale huurwoningen beheren. Een verantwoordelijkheid die ze flink voelt: “Het hebben van een huis dat je kunt betalen en dat past bij je huidige levensfase is zo essentieel. Het leven van mensen kan echt on hold staan als ze dat niet hebben. De impact is groot, ook op onze maatschappij, ook al is dat niet altijd meteen zichtbaar. Bijdragen aan een oplossing, dat is wat me zo enorm motiveert.”

Ze kreeg er zelf mee te maken toen ze als student bedrijfskunde in Rotterdam op kamers ging via de studentenhuisvesting. “We schopten behoorlijk tegen die organisatie aan. Dus toen zij me na m’n studie een baan aanboden, moest ik die handschoen wel oppakken: ik zag toch zelf zoveel ruimte voor verbetering?” Ze groeide snel door in de sector en wilde zich professioneel en persoonlijk blijven ontwikkelen. “Iedereen heeft behoefte aan een spiegel voor zelfreflectie, maar zodra je directeur bent, wordt die spiegel automatisch troebeler. Mensen spreken niet meer vrijuit, hoe vaak ik ook zeg dat dat gewoon kan.”

Die heldere spiegel vond ze gelukkig wel bij Nyenrode, waar ze het Advanced Management Program volgde. “Ik dacht al over Nyenrode toen ik begon met studeren, maar toen werd het om praktische redenen toch bedrijfskunde in Rotterdam. Dat ik nu alsnog hier een opleiding kon volgen, was als een meisjesdroom die uitkwam.” Ze startte in de lockdown, november 2020, en volgde dus de eerste maanden colleges op afstand. Het zou tot mei duren voordat ze daadwerkelijk in de collegebanken zou zitten, tussen de boeiende mensen en in de inspirerende omgeving die de opleiding voor haar zo bijzonder maken.

Ook de inhoud sprak aan. “Nyenrode is in vergelijking met andere opleidingen echt heel bedrijfskundig. Ik wilde gewoon heel graag op de hoogte zijn van de laatste ontwikkelingen in mijn vakgebied. En veel verder dan dat: je kijkt naar de grote problemen in de wereld, bijvoorbeeld eerlijke verdeling van voedsel of klimaatproblematiek, om dan in te zoomen naar persoonlijk niveau. Je wordt door de wetenschappelijke wasstraat gehaald, maar kijkt ook heel praktisch: welke invloed kun je zelf uitoefenen op het systeem waar je deel van uitmaakt? Je wordt uitgedaagd om ‘steward’ te zijn: het verschil te maken voor je medemens, milieu en maatschappij. Iedere dag weer een stap te maken en daar je innerlijke kompas op te ijken.”

In de spiegel die haar op Nyenrode werd voorgehouden, zag ze vooral waar ze zich op persoonlijk vlak nog kon ontwikkelen. “Ik kan anderen heel goed in het licht zetten, maar ben voor mezelf vaak iets te voorzichtig, verlegen misschien. Een aanpakkersmentaliteit. Een van de docenten zei: ‘In het verlengde van je gave ligt je opgave’. Dat resoneerde bij mij. Mezelf ook in het licht zetten, werpt geen schaduw over een ander, we versterken elkaar juist. Daardoor wordt het nog krachtiger en heb ik ook als leider meer impact.”