Marjolijn Vreeswijk winnaar Best-in-Business Award met thesis ‘Routeplanner voor de GGZ’

Na een eerste baan als psycholoog startte Marjolijn Vreeswijk Psychologenpraktijk Perspectief. De Modulair Executive MBA, die ze bij Nyenrode Business Universiteit volgde, bracht haar de benodigde inzichten voor het runnen van een eigen onderneming. Tegelijk zette het programma een denkproces bij haar in gang, waarmee ze de thesis ‘Routeplanner voor de GGZ’ schreef. Hierin ontwikkelde Vreeswijk een verwijsmodel waarmee zorgvragen van ggz-cliënten efficiënter kunnen worden gematcht met het beschikbare zorgaanbod. “Met dit model kun je de wachtlijst in de ggz substantieel verkorten, en daarmee kan de sector miljoenen euro’s besparen”, stelt Vreeswijk die met dit proefschrift de Best-in-Business Award 2024 won.

“Toen we met de praktijk begonnen ontwikkelden we alles zelf en vertrouwden op onze intuïtie. Maar we groeiden en extra verdieping werd essentieel om de onderneming verder te brengen”, zegt Vreeswijk. “De Modulair Executive MBA bood mij een enorme kennisverdieping, die ik als directeur direct kon inzetten.” Ze noemt onder andere de module Verandermanagement als waardevolle katalysator voor procesverbeteringen binnen haar organisatie.

“Normaliter komt een patiënt na doorverwijzing van de huisarts op een wachtlijst en pas daarna volgt een intakegesprek. Binnen Perspectief verbeterden we deze procedure door de tijd tussen verwijzing en intake te verkorten. Zo kunnen wij cliënten veel sneller duidelijkheid bieden over onze behandelmogelijkheden. In de gevallen waarin we geen passend behandelaanbod kunnen doen, besparen we de cliënt een lange wachttijd en kan diegene direct andere opties onderzoeken.”Deze ervaring vormde de basis voor Vreeswijks onderzoek. “Ik wilde niet alleen bijdragen aan effectiviteitsverbetering binnen mijn organisatie, maar ook op een hoger niveau daarbuiten.”

‘Onjuiste doorverwijzingen kosten ggz 46 miljoen’

“Door de module Business Process Management leerde ik knelpunten binnen processen beter in kaart te brengen en op te heffen. We hadden daar met ons nieuwe intakesysteem al succes mee geboekt.” Op dat hogere niveau ziet Vreeswijk een substantiëlere bottleneck: “Te veel mensen worden doorverwezen naar een zorgverlener die niet past bij hun problematiek. Dit speelt zeker bij één op de vijf ggz-doorverwijzingen.” Door die onjuiste doorverwijzingen kwamen volgens Vreeswijk in 2022 zo’n 150 duizend mensen op ‘verkeerde wachtlijsten’ terecht. “De verloren uren die zorgverleners hierdoor maakten - door intakes uit te voeren zonder passend behandelaanbod - zorgden voor een geschatte kostenpost van €46,8 miljoen. Als je deze uren aan behandelingen zou besteden, konden jaarlijks 15 duizend extra mensen een volledige behandeling krijgen en kon het aantal wachtenden met 18% dalen.”

Als voorbeeld van de verwijzingsproblematie noemt Vreeswijk een cliënt die met depressieklachten bij de huisarts komt. “De huisarts gebruikt een verwijssysteem (Zorgdomein) dat maar enkele vragen stelt over de problematiek van de cliënt, en met die beperkte informatie naar een zorgaanbieder zoekt. Op het scherm verschijnt een lijst met verwijsadressen, waarna de huisarts een keuze maakt op basis van een zekere willekeur – en daar gaat het al vaak mis.”

Vreeswijk ontwikkelde in haar thesis een model waarmee de huisarts de problematiek al veel concreter kan uitvragen. Het model kiest op basis hiervan de best passende zorgaanbieder. “De cliënt wordt zo sneller geholpen én komt bij de juiste zorgaanbieder terecht. Tegelijk bespaart de zorgaanbieder tijd, omdat hij minder vaak een intake voor niets doet.” Vreeswijk beschrijft het model als een beslisboom in de vorm van een vragenlijst. “Binnen mijn organisatie gebruiken we een omgebouwde versie ervan als leidraad voor beginnende behandelaars, die bij een intake de problematiek beter in kaart willen brengen. Ze kunnen zo zien of wij behandeling voor een bepaalde problematiek kunnen bieden of welke andere partij een beter passend aanbod heeft.”

Best-in-Business Award

De ‘Routeplanner voor de GGZ’ won de Best-in-Business Award 2024 om verschillende redenen. Zo oordeelde jury dat deze thesis bijdraagt aan de verbetering van het ggz-werkgebied. Het onderzoek bevat bovendien methodologisch gezien iets extra’s, doordat een experiment werd toegepast. Vreeswijk wilde niet alleen een efficiënter verwijsmodel ontwikkelen, zij wilde ook weten of het model daadwerkelijk tot meer goede verwijzingen zou leiden (first time right). Door het uitvoeren van het experiment met een groep van 14 verwijzers, constateerde zij dat haar model bijna 80 procent meer goede verwijzingen realiseerde dan het model dat nu gebruikt wordt.

Verder gaf de jury aan dat Vreeswijk als directeur aan haar organisatie liet zien dat een leven lang leren belangrijk is, ook voor eindverantwoordelijken. De praktische bruikbaarheid van het onderzoek lijkt direct binnen de eigen onderneming aanwezig te zijn, met potentieel voor gebruik daarbuiten. De jury suggereert publicatie in een vakblad en het benaderen van koepelorganisaties. Ten slotte vindt de jury de thesis goed leesbaar en volgbaar, ondersteund door een prettige lay-out, wat belangrijk is voor een praktische toepassing. En dat is precies waar het om gaat bij de Best in Business Award!

Vreeswijk zet zich ook buiten haar organisatie in voor de sector die haar aan het hart gaat, als voorzitter van MEERGGZ (een belangenvereniging voor ggz-zorgaanbieders). Het winnen van de award voelt als erkenning voor haar werk. De sector is gebaat bij overstijgend kijken naar de knelpunten en innovatieve oplossingen om deze op te heffen. Vreeswijk zelf laat weten dat zij nog niet klaar is!