Sturing en samenwerking als oplossingen voor supply chain crises

Michel van Buren is oprichter en eigenaar van BLMC en 22 jaar specialist in supply chain consultancy, project- & interim management. Hij begeleidt directies van middelgrote en grote bedrijven bij het succesvol transformeren van hun supply chain. We vroegen naar zijn mening over de huidige uitdagingen waar de keten momenteel voor staat.

Veel supply chain professionals hebben te maken met stijgende grondstofprijzen en andere disrupties. Dit vraagt toch om veel meer hiërarchische sturing? Waarom is er dan toch een pleidooi voor meer regie op ketenniveau?

In deze huidige situatie worden we geconfronteerd met extreme grondstoftekorten, maar niet alleen dat. De wereld is zeer instabiel. Daarom zijn er twee dingen die gedaan moeten worden. Op de eerste plaats is inderdaad meer sturing noodzakelijk. Een sterke leider die duidelijk maakt dat het doel niet onderhandelbaar is en dat daarvoor een oplossing gevonden moet worden. Niks doen is geen optie, er moeten meerdere alternatieven bedacht worden. Dus je moet directief zijn en duidelijke doelen stellen. Net zoals Kennedy deed met zijn reis naar de maan.

Maar je moet in de keten ook de kracht van het collectief gebruiken: de collectieve intelligentie. Als je de vergelijking maakt met de uitdaging naar de reis naar de maan, dan kan je dat alleen oplossen door bij elkaar te zitten, hardop te denken, verschillende iteraties te doen, en zaken uit te rekenen.  Het zijn die processen die je met elkaar moet doorlopen om uiteindelijk tot goede oplossingen te komen. Dat is de kracht van ketensamenwerking en de regie op de keten. Je moet echt naast elkaar zitten om synergie te behalen.

Ruilhandel met leverancier

Maar hoe ga je dan om met een leverancier die zijn grondstofprijs verhoogd? Is daar nog wat aan te doen? In hoeverre speelt het aspect samenwerking in de keten dan nog een rol?

Dan draait het om de “what’s in it for me”. Zo kan je de vraag stellen aan je leverancier: ”wat heb jij van mij nodig om een zo klein mogelijk prijsverhoging door te voeren?” De leverancier kan dan bijvoorbeeld reageren met de wens om bijvoorbeeld een betere forecast te ontvangen, of hij wil afnamegaranties of een verkorting van de betalingstermijn. Het is uiteindelijk een ruilhandel in de brede zin van het woord. Als jij concreet aan iemand vraagt, wat heb je nodig? Dan krijg je vaak hele verassende antwoorden. Die leverancier heeft vaak andere dingen nodig dan die jij verwacht. Probeer daarbij te vermijden dat jij al gaat invullen wat jij denkt dat die leverancier nodig heeft.

Daarbij moet je je wel realiseren dat er partijen zijn die ver uit elkaar liggen qua cultuur. Zo moeten die bedrijven wel open staan voor jouw suggesties. De weg van de redelijkheid kent ook haar grenzen. Als dat uiteindelijk gebeurt, dan wordt het een kwestie van de recht van de sterkste en zal je als klant op je strepen moeten gaan staan. Dit heeft alleen wel tot gevolg dat er een risico is dat de relatie op de lange termijn verstoord wordt.